به گزارش خبرگزاری «حوزه» از شیراز، حجت الاسلام صالح ابراهیمی نیا، مسئول مدرسه علمیه بقیه الله(عج) شیراز در نشست بررسی ابعاد مختلف شکرگزاری از نظر اسلام، به مسئله شکر گزاری در برابر خدا و خلق خدا و تاثیرات آن در زندگی روز مره انسان پرداخت و اظهار داشت: شکر کردن به منظور آن است که انسان، نعمت منعم را با نیت یا قول و یا کاری در گفتار و عمل خود تلافی کند.
وی به اقسام شکر کردن اشاره کرد و گفت: شکر سه گونه است، یکی شکر قلب است و آن تصور نعمت است. دیگری شکر زبانی و حمد نمودن منعم است و سوم، شکر جوارح و آن در استفاده از نعمت ها است.
مسئول مدرسه بقیه الله(عج) شیراز افزود: کسی که در دل باور دارد تمام نعمت ها از خداوند است و با این باور عالی ترین شکر را به جای آورده و ادای وظیفه قلبی نموده است، او باید مراقبت نماید که در مقام عمل نیز شکرگزار نعمت های خارج از وجود انسان باشد، مانند مال، مقام، محبوبیت، نفوذ کلام و دیگر نعمت هایی از این قبیل، و شکر جامع، به کار بردن نعمت بر وفق رضایت خدا و دوری از گناهان است.
حجت الاسلام ابراهیمی نیا یادآور شد: اگر کسانی با دست و زبان، قلم، مال و ثروت، مقام و منصب، اعمالی را انجام بدهد که مورد رضایت خداوند باشد او با عمل پاک خود، شکر نعمت کرده و اگر با یکی از انها مرتکب گناه بشود، کفران نعمت کرده است.
وی به پاداش شکرگزاری از خدا اشاره کرد و گفت: شکر نعمت در پیش خداوند اجر عبادت دارد و صاحب نعمت با انجام این وظیفه مقدس از پاداش بزرگ خدا برخوردار می شود.
مسئول مدرسه علمیه بقیه الله(عج) شیراز بیان کرد: در اسلام، شکرگزاری از کسی که واسطه نعمتی برای ما بوده بسیار مهم است و در کنار شکر خداوند، باید از او تشکر کرد و حق خدمت او را جا آورد، بنابراین اساسا معیار شکر خدا، شکر مخلوق است و از جمله کسانی که واسطه نعمت برای ما بوده اند و خداوند متعال در قرآن کریم با تاکید فراوان انسان ها را به شکر در برابر آنان توصیه کرده، پدر و مادر است.
وی گفت: قدردانی از معلم و سپاس از زحمات او از توصیه های اکید اسلام است و محصلین توجه داشته باشند که معلم و استاد واسطه فیض علم است و از راه او به دانایی می رسیم و با علم و دانشی که از او یاد می گیریم، خداوند و نعمت های او را می شناسیم، پس باید از او تشکر کنیم و همیشه قدردان زحماتش باشیم.
حجت الاسلام ابراهیمی نیا، به شکر کردن در مشکلات و مصیبت ها اشاره کرد و گفت: انسانهای عادی در هنگام برخورد با نعمت ها خدا را شکر می کنند، ولی افرادی که به درجه بالاتری از بصیرت و بینش رسیده اند در سختی ها و بیماری ها و مصیبت ها نیز خدا را شکر می کنند و قلب و زبان شاکری دارند.
کفران نعمت، دلیل بی بصیرتی است
مسئول مدرسه بقیه الله(عج) شیراز افزود: کسی که نعمت های خدا را یا کمک های انسان های دیگر را نادیده بگیرد و از آن چشم پوشی کند به یکی از بیماری های مذکور گرفتار است، او در واقع ماهیت انسانی خود را از دست داده و به تدریج به هلاکت می افتد.
وی تصریح کرد: اساتید و علمای بزرگ اخلاق با ریشه یابی این مسئله به این نتیجه رسیده اند که نادانی و غفلت، دو عامل اصلی ناسپاسی است.
